Het woord asfalt komt uit het Oudgrieks van η άσφαλτος. Al in de oudheid was men bekend met aardolie(producten). Zo werden er al aardboringen gedaan en kwam her en der spontaan (aard)olie aan de oppervlakte. Al vóór de Grieken wonnen de Soemeriërs al op primitieve wijze aardolie. De oudste vermelding binnen de Griekse bronnen met betrekking tot het delven van grondstoffen vinden we bij Herodotus, die verhaalt over krijgsgevangenen in 490 v. Chr. aan het hof van de Perzische koning Dareios. Zij waren te werk gesteld nabij een put waar drie grondstoffen werden gedolven: άσφαλτον (butimen, een soort teer), άλας (weet je nog? zout) en έλαιον, olie. De winning vond plaats door middel van een kraan. De olie zo zegt Herodotus werd door de Perzen ραδινάκην genoemd en over de eigenschappen ervan schrijft hij: het is μέλαν (zwart) en het heeft een zware geur heeft (..).Hij geeft ons overigens geen informatie over het gebruik ervan.
In de Griekse oudheid werd άσφαλτος gebruikt om muren mee te versterken, zodat deze niet zouden instorten. En hier komt ook de betekenis van het woord vandaan:
α – “niet” en het werkwoord σφάλλω– dat in het Oudgrieks de betekenis had van: “doen wankelen, doen vallen”. In het Nieuwgrieks bestaat het werkwoord nog steeds en heeft het de betekenis van “falen”. Ook het zelfstandig naamwoord το σφάλμα – “de fout, de vergissing” kom je tegen. Naast τo σφάλμα hoor je overigens vaker het woord το λάθος. Maar ik ga nog even op de ingeslagen weg door….Van dit σφάλλω zijn op gelijke wijze als άσφαλτος vrij veel woorden gevormd die dus qua betekenis in zich hebben “niet vallen” (ook in overdrachtelijke zin) want wat zou je denken van:
het bijvoeglijk naamwoord ασφαλής (andere basisvormen ασφαλής, ασφαλές) dat ”veilig, geborgen” betekent of het zelfstandig naamwoord η ασφάλεια dat o.a. “veiligheid” en “verzekering” betekent. Of het bijwoord ασφαλώς dat je als uitroep tegen kunt komen: “maar natuurlijk!” , “vast!”, “zeker!” en ga zo maar door, de weg is lang…….
Geef een antwoord